Zuster Inge: ‘Humor werkt ontstressend’

Als ik naar mijn werk ga en aankom in de hal, pak ik mijn sleutels en loop ik door de klapdeuren naar het dorpsplein. Ik merk dat het weer wat drukker wordt op dit gezellige pleintje, waar een kopje koffie of thee en natuurlijk iets lekkers genuttigd kan worden.

Op dit plein werden activiteiten georganiseerd voor onze bewoners. Bingo`s, zangers, koren en andere feestelijkheden vonden hier plaats. En de afgelopen tijd was het zo stil. Geen bezoek, geen gezang en geen bingo!-geroep. Alleen zo af en toe speelde er in de tuin een gezellige orgelman of was daar een artiest die onze bewoners in de buitenlucht kwam toezingen en daardoor een hart onder de riem wilde steken.

Bewoners genoten dan vanaf de balkons mee. Aan alles werd gedacht want voor de bewoners die niet naar de balkons konden komen kwamen collega`s van het uitbureau langs om met gitaar en zang vrolijkheid te brengen.

Vrolijke route

Voor het eerst sinds lange tijd dus merkte ik dat het weer wat drukker was op het dorpsplein, omdat ik door het hele huis werk ken ik heel veel bewoners en zwaai ik onderweg naar mijn woning heel wat keertjes rond en zeg ik ‘Hallo’ en ‘Dag’ en ‘Hé hoe gaat het met u?’. Het leuke is dat ik de namen vaak ken van de mensen en ik ze daar ook op aanspreek. En meestal vinden ze dat alleen maar heel erg leuk en zie ik soms een harige wenkbrauw de lucht inschieten en krijg ik de vraag wie ik ben. Het is meestal een vrolijke route die ik afleg.

Op mijn woning aangekomen, loop ik eerst even langs de bewoners en zeg ze gedag. Daarna doe ik mijn jas uit en berg ik mijn spullen op en duik ik de keuken in om te kijken wat we die avond gaan eten. En daarna een korte overdracht door mijn collega. Even met een bakkie leut erbij, fijn als dat lukt maar soms is er gelijk actie vereist en komt de leut later. Dan duik ik het washok in om te kijken of er nog goed ligt om op te vouwen of gewassen moet worden.

Humor relativeert

Wat er om mij heen gebeurd is nooit hetzelfde. En dat is logisch omdat je met verschillende mensen te maken hebt die allemaal een ander karakter hebben. Zij stappen soms ook met het verkeerde been uit bed. En anderen die helemaal niet uit bed stappen die dag. Of weer anderen die niet uit bed kunnen stappen.

Dit alles maakt het boeiend, soms rete-zwaar, intens liefdevol, vertederend, verdrietig of hilarisch grappig. Ik kies vaak voor het laatste. Ik probeer tenminste in de meeste gevallen ergens humor in te vinden. Humor is zo ontstressend en klaart op. Ook al is de situatie schrijnend, humor relativeert.

Zo was er ook eens een dame die onder het bewind stond. Deze mevrouw was stervende en de bewindvoerder moest gebeld worden als deze dame was overleden. Ik was erbij toen ze ging en nam de taak op mij om de bewindvoerder hierover in te lichten. Ik belde het nummer dat op het kaartje stond. De telefoon ging over en ik kreeg de voicemail: ‘U spreekt met …van Opgeruimd staat netjes…’ Ik wist niet wat ik hoorde, was even stil, keek naar mijn collega en proestte het toen uit. ‘Opgeruimd staat netjes? Hahaha, laat ze het maar niet horen…’

Samen hebben we smakelijk gelachen om de context waarin dit viel. Humor is overal te vinden, soms uit heel onverwachte hoek.

Meer weten

• Lees ook de andere anekdotes van Zuster Inge
• Volg Zuster Inge en haar anekdotes op haar Facebookpagina
• Lees ook: Een glimlach doet wonderen: over humor en dementie