Naar hoofdinhoud Naar footer

Inspiratie en herkenning in het netwerk vrijwilligerscoördinatoren

Vrijwilligerscoördinatoren hebben vaak een solistische functie binnen hun organisaties. Dan is het fijn om ervaringen te delen met collega-coördinatoren in een lerend netwerk. Rianne Burgers van Atlant, Mireille Wopereis van Careaz en Bonny Schrijen van Kalorama zijn lid van het netwerk vrijwilligerscoördinatoren. Dit netwerk heeft elke drie maanden een (digitale) ontmoeting rond een specifiek thema.

Inspiratie, herkenning, kennis delen en halen: Voor Rianne, Mireille en Bonny zijn dat de belangrijkste redenen om deel te nemen aan het netwerk vrijwilligerscoördinatoren. ‘In je eigen organisatie ben je toch vaak de enige’, zegt Rianne. ‘Dan vraag je je weleens af of je het wel goed doet.’ 

‘Het is heel geruststellend om dan te horen dat andere vrijwilligerscoördinatoren tegen dezelfde dingen aanlopen’, vult Bonny aan. ‘We delen dus zeker niet alleen succesverhalen. En de bijeenkomsten leveren altijd wat op. Je pikt er altijd iets uit waar je weer verder mee kunt.’

‘In je eigen organisatie ben je toch vaak de enige’, zegt Rianne. ‘Dan vraag je je weleens af of je het wel goed doet.’

Netwerk vrijwilligerscoördinatoren

Het netwerk vrijwilligerscoördinatoren bestaat sinds 2019. Tien organisaties uit het midden en oosten van het land doen mee. Rianne is er vanaf het begin bij, Mireille en Bonny sloten later aan. De leden komen eens in de 3 maanden bij elkaar. Elke bijeenkomst heeft een thema. Welke thema’s dat zijn, bepalen de leden samen. ‘We maken een jaarplanning met 4 of 5 thema’s’, vertelt Mireille. 

‘Elke keer bereidt een andere organisatie het thema voor. Zo krijgt het echt inhoud.’ Sinds corona vinden de bijeenkomsten niet meer bij een van de leden op locatie plaats, maar online. Rianne: ‘Een prima vervanging, want vóór corona was de reistijd vaak een struikelblok. Maar het is ook leuk om elkaar af en toe live te ontmoeten. Straks wordt het een combinatie van beide.’

Tips goed vrijwilligersbeleid

Lees ook het interview met vrijwilligerscoördinatoren Marian Zweers en Annemieke Biemond en gebruik de tips voor een goed vrijwilligersbeleid.

Ondersteuning netwerkmanager

De voorbereiding van de bijeenkomsten gebeurt nu nog met ondersteuning van Marieke Stork, netwerkmanager van Waardigheid en trots op locatie. Maar ergens in de toekomst gaat het netwerk zelfstandig verder. ‘Dat kunnen we inmiddels wel hoor’, zegt Bonny. 

‘Behalve dat we dan de nieuwsgierige vragen van Marieke missen. Ze prikkelt ons om met een andere blik naar een onderwerp te kijken. Ook moeten we dan goed afspreken wie de praktische regeldingen doet. Zoals de jaarplanning maken en de data-planner rondsturen. Misschien een roulerend voorzitterschap.’

Brede onderwerpen netwerk vrijwilligerscoördinatoren

De onderwerpen die het netwerk bespreekt zijn breed: het gaat niet alleen over vrijwilligers, maar ook over welzijn, samenwerking met familie en zorgmedewerkers, en over activiteiten. ‘De laatste keer ging het over deskundigheidsbevordering’, vertelt Rianne. 

‘Hoe zorg je voor voldoende scholing van vrijwilligers.’ ‘De keer daarvoor was welzijn het onderwerp’, voegt Mireille toe. ‘Hoe krijg je dat meer op de kaart en welke rol hebben vrijwilligers?’ En als de leden tussendoor een vraag hebben of een nieuwtje, zoeken ze elkaar op. ‘We weten elkaar te vinden.’

‘De onderwerpen die het netwerk bespreekt zijn breed: het gaat niet alleen over vrijwilligers, maar ook over welzijn, samenwerking met familie en zorgmedewerkers, en over activiteiten’

Samenwerken met informele zorg

Bonny illustreert met een voorbeeld hoe helpend de informatie uit de bijeenkomsten kan zijn. ‘Een van de deelnemers vertelde een keer dat hun collega’s zorg en welzijn met het netwerk van bewoners in gesprek gaan. Om in kaart te brengen welke dagelijkse activiteiten voor bewoners belangrijk zijn. Waar mogelijk maken ze vervolgens gebruik van het netwerk of ze zetten vrijwilligers hiervoor in. Voor ons was dat aanleiding om de mogelijkheden van informele zorg verder te onderzoeken.’ 

Bonny en haar collega’s zijn in gesprek met de zorgteams, de vakgroep psychologen en het zorgbureau. ‘We kijken hoe we nu met informele zorg samenwerken en wat in het belang van de bewoners aandacht verdient de komende tijd.’

Flexvrijwilligers

Ook interessant is de ‘nieuwe’ vrijwilliger. ‘Vrijwilligers die elke week een ochtend komen, zijn een “uitstervend ras”’, zegt Mireille. ‘We hebben nu bijvoorbeeld een project met studenten, die een jaar maatje zijn van een bewoner. Ook zijn er duofiets-vrijwilligers die langskomen op het moment dat het hen uitkomt. Ze vragen zelf welke bewoner zin heeft in een tochtje.’ 

‘Flexvrijwilligers zijn dat, ook een thema van ons netwerk’, aldus Rianne. Haar organisatie heeft contacten met een school in de buurt. ‘Leerlingen komen een paar keer per jaar iets doen met de bewoners. Ook ontvangen we 2 keer per jaar statushouders. Ik geef ze uitleg over de zorg. Sommigen komen vervolgens bij ons vrijwilligerswerk doen. Recent zijn 2 statushouders ingestroomd in de verzorging.’

‘Vroeger zochten we een plekje voor elke vrijwilliger die zich meldde’, vertelt Rianne. ‘Nu kijken we eerst of de vrijwilliger het profiel heeft dat we zoeken.’

Inzet vrijwilligers verandert

Bonny, Rianne en Mireille zijn er alle drie over eens dat de inzet van vrijwilligers verandert. Corona heeft daar een belangrijk aandeel in. ‘Door corona hadden we even een soort nulpunt’, zegt Bonny. ‘Een goed moment om in gesprek te gaan met de teams. Daar kwam uit dat het individuele contact met een bewoner belangrijker gaat worden. Ook denken we na over vrijwilligers als maatje van mantelzorgers, om hen te ondersteunen.’ Rianne en Mireille herkennen die pas op de plaats. Ze zijn kritischer geworden. 

‘Vroeger zochten we een plekje voor elke vrijwilliger die zich meldde’, vertelt Rianne. ‘Nu kijken we eerst of de vrijwilliger het profiel heeft dat we zoeken. Vóór corona werden de zangmiddagen bijvoorbeeld altijd begeleid door 12 vrijwilligers. Maar juist als er zoveel vrijwilligers zijn, blijft de individuele aandacht voor bewoners vaak achter. Als we nu iets creatiefs organiseren, zoeken we vrijwilligers met affiniteit met de activiteit, en niet meer dan 2 of 3. Dan dragen ze veel meer bij.’

Afscheid nemen van vrijwilligers

Mireille heeft intussen van een aantal vrijwilligers afscheid genomen. ‘Ik ben gewoon het gesprek met ze aangegaan. Natuurlijk kijken we of ze een andere plek kunnen krijgen bij ons. En vaak lukt dat ook. Maar het is niet altijd nodig en wenselijk. Als je dat goed uitlegt aan vrijwilligers, hebben ze meestal begrip. De meesten vonden het prima om te stoppen. Alsof ze al langer met de gedachte speelden, maar zelf het gevoel hadden dat ze dat niet konden doen.’ Het is een thema waar ook het netwerk zich nog over gaat buigen. ‘Fijn om daar met onze collega-coördinatoren verder over te praten.’

Meer weten