Jong en oud samen in koor bij Opella

In het Jong en Oud(er) Koor zingen bewoners van Opella en ouderen uit de buurt samen met kinderen van de basisschool. De een uit volle borst, de ander neuriet nu en dan zachtjes mee. Maar het plezier spat er bij iedereen vanaf. ‘Dit is toch enig?’

Op een doordeweekse ochtend stroomt de grote ontmoetingsruimte van zorglocatie Walraven in Bennekom vol voor een bijzondere vorm van dagbesteding. Er komen niet alleen bewoners op af, maar ook een hele schoolklas met jonge kinderen. Groep 4 van een nabijgelegen basisschool komt hier om samen met de bewoners te zingen. Na twee repetities en een generale repetitie is het vandaag tijd voor het eindoptreden van het Jong en Oud(er) Koor. Het publiek bestaat voornamelijk uit trotse ouders en een aantal familieleden van bewoners.

‘Dit is toch enig?’, verzucht mevrouw Geervliet (85) tevreden. Ze houdt al haar hele leven van zingen en heeft in meerdere koren gezeten. ‘Het is heerlijk, zo met deze kinderen samen. Echt alles is hier leuk aan.’

Eerste keer verliefd

De kinderen en de bewoners zitten om en om, ze hebben een vaste plek naast elkaar. De dirigent en de muzikanten nemen gauw nog een laatste keer de liedjes met ze door. Dan kan het optreden beginnen. Het thema van vandaag is reizen, er komen bekende en minder bekende liedjes voorbij. ‘Edelweiss,’ is de favoriet van mevrouw Van der Fliert (80), ‘dat is zo’n mooi gedragen lied.’ Sarah May (7) vindt het traditioneel Afrikaanse Sarie Marijs het leukste, ‘want die kende ik nog niet, en nu luister ik die vaak op de laptop.’ Het was even zoeken naar een geschikt repertoire, vertelt initiatiefneemster Geeske Telgen, voorzitter van de cliëntenraad van koepelorganisatie Opella. ‘Het moest natuurlijk passen bij de belevingswereld van de bewoners. Het liefst zingen ze liedjes uit de tijd dat ze zelf een jaar of zestien waren, toen ze voor het eerst verliefd werden. Maar ik wilde niet alleen maar de Zilvervloot en het Wilhelmus, dat spreekt de kinderen van nu niet aan.’ Het werd dus een zorgvuldig samengestelde combinatie, in nauw overleg met zowel de dirigent als de docent van de kinderen. Waar ze ook nog rekening mee moesten houden: het moest niet te wild worden. ‘We wilden eerst nog iets met beweging erin, maar dat ging niet, dat werd veel te druk.’

Mevrouw Van der Fliert en mevrouw Geervliet tussen de kinderen uit groep 4

Met andere ogen

Telgen organiseerde het Jong en Oud(er) Koor nu voor de vierde keer, steeds met een andere basisschool. ‘De samenleving bestaat uit meerdere generaties, dus die wil ik bij elkaar zien te brengen. Je ziet hoe de bewoners ervan genieten om in contact met kinderen te zijn. Ook voor Opella als organisatie is het van grote meerwaarde om hier kinderen binnen te krijgen. Ze kijken met andere ogen naar hoe we het hier aanpakken. Hun vallen dingen op die wij zelf niet meer zien. Hoe het hier ruikt, hoe het eruit ziet.’

Natuurlijk leren ook de kinderen er zelf een hoop van. ‘Groep 4 is eigenlijk een beetje jong, meestal werken we samen met wat oudere kinderen, in het kader van burgerschapsvorming. Ze krijgen dan eerst een les over de zorg voor ouderen, zodat ze het gedrag van ouderen met dementie beter kunnen begrijpen. Iemand kan bijvoorbeeld ineens opstaan en weglopen, daar moeten de kinderen niet van schrikken.’

Initiatiefneemster Geeske Telgen

Dialoog tussen jong en oud

Het contact met een school moet al vroeg gelegd worden, is de ervaring van Telgen. ‘Ze moeten het ruim van tevoren kunnen inplannen in hun lesprogramma, dus voordat het schooljaar begonnen is.’ Ze heeft persoonlijk contact met de school om afspraken te maken. ‘Met alleen een mailtje sturen kom je er niet. Je moet zelf langsgaan om kennis te maken en de opgebouwde contacten onderhouden.’ Nu het koor een aantal keer in de lokale kranten heeft gestaan is er steeds meer belangstelling voor, ziet Telgen, en melden scholen zichzelf aan. ‘Het vraagt veel inzet om het goed te organiseren. Daarnaast kost het natuurlijk geld, en ook in de fondsenwerving gaat veel tijd zitten. Je ziet wel dat fondsen het mooi vinden, om door muziek de dialoog tussen jong en oud te stimuleren. Vooral de eerste keer hebben we geïnvesteerd, om een promotiefilmpje en een draaiboek te maken. We hebben daarvoor steun gekregen van het Prins Bernhard Fonds, het Cultuurfonds Ede en de Vrienden van Opella. Opella steunt het Jong- en Oud(er)koor en wil het graag structureel voortzetten.’

Sarah May

Springerig

Na afloop van het optreden brengen de kinderen voor de laatste keer ‘hun’ bewoner weer naar huis. Mevrouw Van der Fliert had leuk contact met het meisje naast haar, ook al vond ze haar wat ‘springerig’, waardoor een rustig gesprek niet echt mogelijk was. ‘Maar af en toe keken we elkaar wel even goed aan, dat was fijn.’ Sarah May en Merel (ook 7 jaar) vonden het vooral leuk om te zien dat de ouderen er plezier in hadden. Ook al zongen ze lang niet alles mee, zag Merel. ‘Diegene naast mij lag zelfs te slapen’, roept Sarah May verbaasd. Dat heeft ze maar zo gelaten. ‘Maar ik hoorde anderen wel mee neuriën hoor, dus ik weet zeker dat ze het leuk vonden.’

Tekst en foto’s door: Rinske Bijl

Meer weten

• Lees ook: ‘Sinterklaasfeest brengt jong en oud samen in het verpleeghuis’
• Lees ook: ‘Jong en oud wonen door elkaar en pakken eenzaamheid aan’
• Ga naar opella.nl